Różne rozłożenie puli energii w izokalorycznej diecie(~1800kcal) ma wpływ na poziom hormonalny oraz wrażliwość insulinową. Przynajmniej u szczupłych kobiet z PCOS. – Tego dowiadujemy się z 90 dniowego badania, w którym porównano obfite śniadania (>50% energii) vs kolacji (>50% energii) przy stosunkowo dużym udziale białka w diecie (~40%; 3g/kg).
Badanie na pewno stoi w sprzeczności z teorią omijania śniadań a także stosowania obfitych kolacji.
U kobiet chorujących na PCOS (zespół policystycznych jajników), hiperinsulinemia stymuluje aktywność cytochromu P450c17α, co prowadzi do nadprodukcji androgenów.
W badaniu Jakubowicza i kolegów wzięło udział 60 szczupłych kobiet z PCOS (25-39 lat; BMI < 25) spożywających ~ 1800 kcal. Rozkład makroskładników kształtował się w następujący sposób: 124g węglowodanów, 191g protein (~3g/kg!) oraz 62g tłuszczu. Badanie podzielono na 2 grupy:
- Breakfast group (BF) (980 kcal breakfast, 640 kcal lunch and 190 kcal dinner)
- Dinner diet group (D) (190 kcal breakfast, 640 kcal lunch and 980 kcal dinner)
Badanie trwało 90 dni a kobiety poproszono aby spożywały posiłku w godzinach: śniadania między 6:00 – 9:00, lunch 12:00 – 15:00, kolacja 18:00-21:00.
W grupie dużych śniadań (BF) zauważono znaczne obniżenie glukozy na czczo (-8%), insuliny (-53%), AUC glukozy (o 7) oraz insuliny (o 54%) po teście obciążenia glukozą (OGTT). Zanotowano spadek poziomu wolnego testosteronu o 50% a SHBG (białko wiążące hormony płciowe) wzrosło o 105%, GnRh spadło o 39%. Redukcji uległa aktywność cytochromu P450c17α co pozytywnie wpłynęło na redukcję produkcji androgenów. Kobiety z grupy BF zwiększyły częstość owulacji. Poprawiła się też wrażliwość na insulinę. Nie zaobserwowano podobnych zmian w grupie dużych kolacji (D).
Konkluzja
Odpowiedni rozkład puli energii oraz makroskładników może wpłynąć na stabilizację łaknienia w obrębie dnia. W tym wypadku największa ilość energii przypadająca na śniadanie, głównie z białka powoduje u kobiet z PCOS (za pewne u innych ludzi też ;)) większą sytość, niż w wypadku obfitych kolacji. Duże kolacje nie pogarszają wyników pacjentów, ale też nie wpływają pozytywnie na poprawę wrażliwości insulinowej pacjentów.
Moim osobistym problemem jest to, że nie wierzę, żeby jakikolwiek pacjent jadł 3 posiłki dziennie. Jednakże bardzo obfite śniadania mogą pomagać utrzymywać sytość w okresie aktywności i redukować chęć sięgania po dodatkowe posiłki, co oczywiście pozytywnie wpłynie na wrażliwość insulinową oraz poprawę glikemii.
Powyższe informacje warto wziąć pod uwagę w praktyce z klientami z tą jednostką chorobową.
Zapraszamy na szkolenia żywieniowe: